Sinds de moord op Sarah Everard in het Verenigd Koninkrijk door een agent afgelopen maart, laait het gesprek over femicide – het doden van vrouwen omdat ze vrouw zijn – weer op, ook in Nederland. Geweld tegen vrouwen, zowel buiten- als binnenshuis, is niet nieuw. Al jaren gaan vrouwen in Zuid-Amerika de straat op met de de leus ‘Ni una menos’ (Niet één meer). Ook in Turkije en Spanje hebben de afgelopen maanden grootschalige protesten plaatsgevonden. Hoe zit het hier, in Nederland, en specifiek Amsterdam? Hoe gaan we geweld tegen vrouwen, van straatintimidatie tot femicide, tegen?
Wat gaan we doen?
Gender based violence komt voor in vele vormen. Vanavond kijken we hoe straatintimidatie en partnergeweld achter de voordeur onderdeel zijn hetzelfde spectrum. We beginnen het programma met voorzitter van het College voor de rechten van de mens Adriana van Dooijeweert die ons meer vertelt over het probleem van gender in geweldpleging ter introductie.
Daarna gaan we in gesprek met Ambrien Moeniralam en Lot Schuringa over straatintimidatie. Via Catcalls of Amsterdam vraagt Ambrien aandacht voor de opmerkingen die je als vrouw (van kleur) op straat toegeroepen krijgt. Lot werkt voor Fairspace; een organisatie die zich inzet voor het verbeteren van de openbare ruimte. Waarom is catcalling een probleem? En hoe zorgen we ervoor dat mensen zich bewust worden van het belang van een veilig gevoel op straat voor iedereen?
Vervolgens schuiven Rafia Aallouch van SHE Home Empowerment, Jacqueline Laks van Veilig Thuis, Jolanda Vader van Blijf Groep Amsterdam en Jody Beltman van Gemeente Amsterdam, aan om het te hebben over partnergeweld, huiselijk geweld en verborgen vrouwen. Hoe brengen we vaak onzichtbare vormen van geweld tegen vrouwen in beeld en wat is er nodig om dit tegen te gaan?
Voor we eindigen met een korte training om een betere omstander te worden op straat, vertelt Rachel Walker van Action Aid ons meer over de internationale context; waarom is gender based wereldwijd zo’n issue en wat kunnen we doen?
De avond wordt in goede banen geleid door Charisa Chotoe (AT5 en KRO-NCRV). Live vragen stellen kan via de zoomknop.
Achteraf is er ruimte om online door te praten. Om daar gebruik van te maken is het belangrijk dat je kijkt via de zoom-functie hierboven.
De Turkse president Erdogan heeft zijn land teruggetrokken uit het verdrag van Istanbul, dat gaat over het bestrijden van geweld tegen vrouwen en van huiselijk geweld. Het land was in 2011 een van de eerste ondertekenaars van het verdrag, dat in de Turkse stad Istanbul tot stand kwam.
Bijna elke acht dagen wordt in Nederland een vrouw vermoord omdat ze vrouw is. Toch is femicide hier, anders dan in Frankrijk of Spanje, nauwelijks een onderwerp. Hoe kan dat? En is er iets aan te doen?
We zien femicide vaak als een probleem van verre landen met een ‘machocultuur’. Maar ook in Nederland worden vrouwen vermoord door hun (ex-)partner. Vaker dan je zou denken. ‘Elke tien dagen overlijdt een vrouw hier als gevolg van huiselijk geweld.’
Amsterdamse vrouwen voelen zich nog vaak onveilig op straat. Na de ontvoering en moord op de Britse Sarah Everard in Londen klinkt de roep hier ook luider: het is tijd voor verandering. ‘Ik heb altijd een zakmes bij me.’
Cressida Dick’s statement minimised the risk women face from men – and fits with years of police and government failure to treat the issue seriously
Nu steeds meer Franse vrouwen worden vermoord door hun partner of ex − 146, vorig jaar − flakkeren feministische protesten op in Frankrijk, ook tegen seksueel geweld en seksisme. We liepen mee met de actiegroep Collages Féminicides.
In Turkije worden meer vrouwen vermoord dan in welk Europees land dan ook. Vrouwen gaan uit protest eindelijk de straat op, en laten zich zelfs door een muur van agenten niet meer wegjagen. In plaats van thuis te blijven, werken ze aan hun weerbaarheid, en aan manieren om ‘nee’ te zeggen.
