Momenteel is er vanuit landelijk beleid bepaald dat gemeentes anti-discriminatie voorzieningen (ADV’s) moeten hebben, welke vaak ook bekend staan als meldpunten tegen racisme en discriminatie. Recent is een rapport verschenen, in opdracht van de Tweede Kamer naar aanleiding van een motie in 2022 over de vraag ‘welke organisatievorm, financieringssystematiek en takenpakket past het beste bij de opgaven om lokaal discriminatie beter te bestrijden?’. Het bestaan van ADV’s is een resultaat van protestbewegingen en campagnes van grassroots organisaties in de jaren ’80 en ’90 die racisme en discriminatie op de politieke agenda hebben gezet. Maar wat is eigenlijk de huidige rol van deze ADV’s en welke beleidsontwikkelingen zien we nu? En hoe kijken maatschappelijke organisaties en burgers tegen deze instellingen aan? Tot slot, waarom blijft de meldingsbereidheid bij burgers zo laag? Tijdens dit programma gaan we een kritisch gesprek aan met maatschappelijke organisaties, diverse ex- en huidige directeuren van verschillende ADV’s om het te hebben over de ideale ADV van de toekomst, wat zouden zij moeten en kunnen doen? En hoe vinden we dat het nu gaat? Tevens blikken we terug op het functioneren van ADV’s de afgelopen decennia.
